Nie zawsze łatwo jest zachować radość i przekazać ją ludziom, w niektórych momentach naprawdę czujemy się smutni i to wszystko, co możemy wyrazić.

Jeśli właśnie przechodzisz przez taki moment, to niektóre z tekstów, które tutaj przedstawiliśmy, mogą Ci odpowiadać. Sprawdź je i podziel się nimi w wolnej chwili!

Smutek nie jest wyborem, to uczucie, które wypływa z serca i z którym nie możemy nic zrobić, po prostu je poczuć i poczekać, aż minie. Dziś czuję się w ten sposób, że muszę zaakceptować smutek, pozwolić mu przepływać przeze mnie. Nie ma innego wyboru, bycie smutnym wydaje się być teraz moim przeznaczeniem.

Życie nie zawsze jest sprawiedliwe, nie zawsze pozwala nam dokonywać wyborów, po prostu wpycha nam do gardła wydarzenia, które nas ranią i ranią. Ból, który czuję jest ogromny, smutek, który nie mieści się w mojej klatce piersiowej wylewa się z moich oczu. Mam nadzieję, że pewnego dnia to minie, mam nadzieję, że wszystko zmieni się na lepsze, ale dziś naprawdę chcę tylko zostać w swoim kącie i czekać, aż to minie.

Prawda jest taka, że ludzie mają cię w dupie, mówią to, co uważają, że powinni, nie mierzą miary w słowach, nie szczędzą krytyki, uwielbiają rozsiewać plotki. Nie obchodzi ich, jak bardzo cię to boli, nie obchodzi ich, jak to na ciebie wpływa. Smutek jest wynikiem zaniedbania. I dziś naprawdę nie mogę przezwyciężyć tej udręki.

Są chwile w życiu, które pozostają tylko w pamięci i bez względu na to, jak dobre są, niemożliwe jest kontrolowanie smutku podczas ich wspominania. Dzisiaj jest dzień, aby ponownie przeżyć wspomnienia, które rozdzierają moje serce, które mnie demontują, które wpływają na mnie w sposób, którego nie mogę kontrolować. Dzisiaj jest dzień, aby czuć się smutnym i tylko.

Nic, co możesz powiedzieć, nie będzie w stanie uleczyć ran smutnego serca. Ktoś, kto cierpi, nie wyleczy się nagle dzięki twoim radom. Ktoś, kto cierpi, potrzebuje miłości, czułości, towarzystwa, kogoś, z kim można zostać, kto podtrzyma falę, nie krytykuje, po prostu jest przy wszystkim. Zrozum, smutek nie uleczy się dzięki twoim radom, ale twoje nastawienie może wiele zdziałaćróżnicę w czyimś życiu.

Smutek to spojrzenie wstecz, zobaczenie wszystkiego, co minęło i świadomość, że nic nie wróci, że szczęście nie jest czymś trwałym, że przychodzi i odchodzi, że życie nadal będzie z nami trudne. Dziś nie jest łatwo to przezwyciężyć, kto wie, może jutro ten smutek nie odejdzie.

Rozczarowanie jest najgorszą raną, jaką może odnieść serce. Zabija krok po kroku. Unicestwia jedno po drugim nasze oczekiwania, sprawia, że wszystko staje się bezbarwne, radość traci sens, sprawia, że wydaje się, że nawet miłość nie jest tego warta. Rozczarowanie dopadło mnie dzisiaj i naprawdę nie mam wyboru, jak tylko zaakceptować ten smutek. Moje serce płacze.

Kiedy dusza jest smutna, nie można powstrzymać łez. Dlatego płaczę, płaczę jak dziecko zagubione w świecie. Nie widzę już nadziei, nie widzę już wyjścia, dziś chcę tylko płakać i marzyć, że pewnego dnia będzie to tylko wspomnienie.

Są smutki, które są tak głębokie, że nawet czas nie jest w stanie ich uleczyć. Znam je bardzo dobrze, wiem to, ponieważ trzymam na dnie tej skrzyni pewne smutki, których wiem, że nigdy nie będę w stanie porzucić, są to rany duszy, rany, które raz na jakiś czas krwawią ponownie, aby przynieść mi wspomnienia z czasów bólu i udręki, cierpienia i rozpaczy. Ach! Chciałbym pewnego dnia odkryć coś przeciwnego.

Czuję się smutny i samotny. Może najtrudniej jest stawić czoła temu, wiedząc, że nikt nie jest przy tobie, kiedy naprawdę go potrzebujesz. Wiedząc, że nikogo to nie obchodzi, że po prostu nie robisz różnicy. To boli jak nóż wbity w twoje serce.

Dzisiejszy smutek nie jest chwilowy, przyszedł, żeby zostać. Stwierdziłam, że nie ma się co spieszyć, że wezmę trochę wolnego, że muszę się jeszcze wielu rzeczy nauczyć, przede wszystkim tego, żeby nie ranić siebie tak bardzo przez postawy ludzi, którym po prostu na mnie nie zależy. Dziś, jutro, pojutrze, kto wie, jedynym sposobem jest zaakceptowanie i poczekanie, aż to wszystko minie.

Niektórzy ludzie po prostu nie wiedzą, jak bolesne są ich postawy i jak smutno się czujemy. Ci ludzie myślą, że jesteśmy silni, tacy jak oni, nie mierzą wrażliwości nikogo, nie mają empatii. Pozostaje mi smutek, smutek z powodu świadomości, że los postawił na mojej drodze tak okrutnych ludzi i że pokonanie tego wszystkiego będzie wymagało siły. Siły, której nawet nie wiem, czy mam.

Smutno jest patrzeć na ludzi, którym tak bardzo ufałeś i wiedzieć, że nie mają dla ciebie najmniejszego szacunku. Życie to tak naprawdę gra przegranych i wygranych, i wygląda na to, że znowu przegrałem. Pozostaje mi tylko smutek.

Najbardziej smuci mnie, gdy patrzę na swoje życie i widzę, jak wielu ludzi mogłoby mi pomóc, ale wolą mnie jeszcze bardziej zdołować. Nie ufaj nikomu. Jeśli chcesz kogoś, komu możesz zaufać, zaufaj sobie i tylko sobie.

Nigdy nie jest za późno na pokonanie smutku, wszystko w tym życiu jest ulotne. Wiem, że teraz boli, że jest ciężko, że wydaje się, że to nigdy nie odejdzie, ale pokonałem to tyle razy, że teraz nie przegram ze smutkiem.

Bycie szczęśliwym jest lepsze niż bycie smutnym, tak jest. Ale to nie jest łatwe i nie jest kwestią wyboru. Życie zaskakuje cię, kiedy najmniej się tego spodziewasz i przynosi ci smutek, na który nie liczyłeś. Przyszłość jest tak niepewna, że aż boli. Czy ten smutek kiedykolwiek minie?

Smutek zapukał do drzwi i wszedł, teraz jest tutaj i jest moim jedynym towarzystwem. Szczerze mówiąc, nie wiem, co z nią zrobić.